Het ultieme bewijs dat de geometrische vorm van de Ethica niet klopt?

Namelijk dat Spinoza’s Ethica niet zoals Euclides’ Elementen in kleur zou zijn om te zetten? Er hebben al velen betoogd dat filosofie zich niet leent voor strak doorgevoerde geometrische bewijsvoering: te afhankelijk van taal. Wat te denken van het volgende?

Een van de deelnemers aan de Ethica-besprekingen van de SKL (dezelfde die aanleiding was voor het blog "Waarom toch die Geometrische ordening?"], tipte ons van de week over een boek van een in Leiden geboren Amerikaanse ingenieur die graag over wiskundige onderwerpen schreef en die vooral bekend is gebleven door de wiskundige bewijsvoering van zes boeken van Euclides in kleuren in de plaats van letters om te zetten. Interessant om te zien.

Oliver Byrne, The First Six Books of The Elements of Euclid (1847)
[door hier te klikken of op de titelpagina, kunt u het boek doorbladeren]

Zou er ooit iemand aan begonnen zijn om zo Spinoza’s bewijsvoering om te zetten in kleuren? Ik denk niet dat een lid van de kunstenaarsbeweging De Stijl zich hieraan gezet zou hebben. Het is mij trouwens niet bekend of zij dit boek gekend en gebruikt hebben. Het zijn wel dezelfde primaire kleuren die Oliver Byrne, Bauhaus en De Stijl in hun werk toegepast hebben. Zo lijkt er veel overeenkomst tussen werk van Mondriaan en sommige bladzijden in dit boek.


Maar Spinoza’s werk is, hoe geometrisch van opzet ook, inderdaad erg afhankelijk van taal. Maar als nog niemand geprobeerd heeft met de Ethica te doen wat Oliver Byrne met de Elementen deed, zullen we nooit zeker weten dat het níet lukt. Voelt iemand zich geroepen de proef op zich te nemen?

Voor de liefhebbers: het boek is weer te koop bij Taschen.

Aanvulling 10 april 2014

Willy Schuermans van Spinoza Kring Lier had vandaag een blog over ditzelfde boek: "God, geometer en kunstenaar?" (De datum van 4 april is een antedatering)