Charles Reznikoff (1894 – 1976) Spinoza in zijn gedichten
Het is tamelijk lang geleden dat ik weer een gedicht aan mijn verzameling Spinoza-gedichten, het Corpus Poeticum Spinozanum, kan toevoegen. De meeste van die gedichten achterhaalde ik door er actief en regelmatig naar op zoek te gaan. Maar door de sterk verminderde mééropbrengst van mijn tijdsinvestering (ik leek de meeste wel te hebben) ben ik mijn actief speuren gestaakt en is het verder alleen van toeval afhankelijk of ik nog een nieuw gedicht tegenkomen. Dat is het geval met het dichtwerk van Charles Reznikoff dat ik vandaag op zoek naar andere zaken op mijn pad tegenkwam.
Charles Reznikoff werd als kind
van Russische immigranten in de VS die door de tsaristische pogroms
van 1881 op de vlucht sloegen, in het New Yorkse Brooklyn geboren -
zoals hij het zelf later beschreef: "in the Jewish ghetto of
Brownsville". Als kind maakte hij de strijd om immigratie van
velen van zijn familieleden mee, hetgeen samen met zijn eigen vaak
schokkende antisemitische ervaringen op straat belangrijke thema's
werden in z'n hele werk, b.v. Testimony: The United States
(1885-1915) waarin hij -
gebaseerd op rechtbankverslagen - de zwarte ervaring in de VS
beschreef. Hij studeerde journalistiek aan de universiteit van
Missouri in 1910 en rechten aan de New York University Law School,
waar hij als 2e van zijn klas in 1915 afstudeerde.
Samen met Louis Zukofsky en George Oppen vormde hij in de begin 1930-iger jaren de Objectivist Press [zie meer daarover in dit blog over Zukofsky]
Vanaf 1918 kwamen in 60 jaar van hem uit: 19 dichtbundels uit, drie verhalen, vele vertalingen, alsmede historische en redigerend werk - m.n. de Eichmann-papers en de Neurenberger processen. Gedurende zijn laatste jaren hield hij zich erg bezig met de Holocaust (1975)
Van de achterflap van The
Poems of Charles Reznikoff: 1918-1975 [Edited by Seamus Cooney.
David R. Godine Publisher, 2005]: "Reznikoff
was sincere and objective, a poet of great feeling who strove to
honor the world by describing it precisely. He also strove to keep
his feelings out of his poetry. He did not confess, he did not pose,
he did not cultivate a myth of himself. Instead he created art—an
unadorned art in praise of the world that God and men have made—and
invited readers to bring their own feelings to it."
Van de vier verzen van Jerusalem the Golden, het gedicht in de gelijknamige bundel van 1934, neem ik hier alleen het derde, getiteld Spinoza over; van de andere noem ik alleen de titels:
Jerusalem the Golden
I
The Lion of Judah
II
The Shield of David
III
Spinoza
He is the stars,
multitudinous
as the drops of rain,
and the worm at our feet,
leaving only a
blot on the stone;
exept God there is nothing.
God neither hates nor loves, has
neither pleasure nor pain;
were God to hate or love, He would not
be God;
He is not a hero to fight our enemies,
nor like a king
to be angry or pleased at us,
nor even a father to give us our
daily bread, forgive us our trespasses;
nothing is but as He
wishes,
nothing was but as He willed it;
as He wills it, so it
will be.
IV
Karl Marx
[cf. books.google]
Hij weigerde zichzelf als vooral een treurende te zien om het lot der joden en had alle aandacht voor de 'creatieve marginaliteit' van de joden zoals die zich ontwikkelde in z'n historische relaties tot de culturen van hun gastlanden. Hij had zowel een scherp oog voor het beperkende van de uitsluitingstendensen van de dominante cultuur, maar ook voor het verrijkende van het behoren tot meer culturen. Vooral in zijn historische gedichten illustreert hij het bestaan tussen de polariteiten van absolute absorptie en absolute uitsluiting. Hoe de joden zowel bijdroegen als ontleenden aan hun gastculturen. Hij bleef niet steken in rouw om het verleden, maar wilde bijdragen aan het overleven, hetgeen volgens S. Lillian Kremer [in Holocaust Literature: Lerner to Zychlinsky. Taylor & Francis, 2003] het meest in het volgende expliciet profetische vers in zijn werk zichtbaar is: "As when a great tree, bright with blossoms," waarin Spinoza model staat.
Dit vers, eveneens weer een van een cyclus, is afkomstig uit de bundel Inscriptions: 1944-1956 (1959)
Nog een derde keer komt de naam van Spinoza voor in een autobiografisch gedicht, zoals eenvoudig te zien is in de bovengenoemde The Poems of Charles Reznikoff: 1918-1975, maar daar hoeft hier niet verder op gewezen te worden.
______________
Bronnen
Lemma Charles Reznikoff in S. Lillian Kremer (Ed.), Holocaust Literature: Lerner to Zychlinsky. Taylor & Francis, 2003 - books.google
%2c_Radical_Poetics_and_Secular_Jewish_Culture.jpg)
Ranen Omer-Sherman, "Revisiting Charles Reznikoff's Urban Poetics of Diaspora and Contingency," in: Stephen Paul Miller & Daniel Morris (Eds.), Radical Poetics and Secular Jewish Culture. University of Alabama Press, 2010, pp. 103 - 126 - books.google
epc.buffalo.edu/authors/reznikoff/
www.poetryfoundation.org/bio/charles-reznikoff
Toegevoegd 22 mei 2015:
xroads.virginia.edu/~ma05/dulis/poetry/Reznikoff/reznikoff2.html
